ผมเป็นคนชอบเดินทางเป็นชีวิตจิตใจ การเดินทางครั้งนี้ยาวกว่า 6,000 ก.ม. โดยปราศจากการเดินทางโดยเครื่องบิน เพราะอยากสัมผัสการเดินทางบนเส้นทางสายไหมให้ใกล้เคียงที่สุด ผมโพสต์วันนี้ เพราะเกิดเหตุการณ์ประท้วง ในอุรุมฉี มีคนเสียชีวิต บาดเจ็บมากมาย การเมืองเป็นสิ่งที่ต้องห้ามในประเทศจีน และเข้าใจได้ยาก ผมเคยทำธุรกิจกับคนจีน ครั้งหนึ่งมีนโยบายใหม่ถูกประกาศออกมา ผมนั่งดูรายละเอียดทุกคำเพราะเป็นสิ่งที่กระทบกับธุรกิจมาก แต่พาร์ทเนอร์คนจีนบอกผมว่า อย่าไปดูและอ่านตามตัวอักษร เพราะนั่นไม่สำคัญเท่าจิตวิญญาณของมัน … นี่แหละประเทศจีน

Stop แรก 1,528 Km. จากปักกิ่งสู่เทียนสุ่ย

รถไฟเคลื่อนผ่านซีอาน จุดเริ่มต้นของเส้นทางสายไหมราว ๆ ตีสาม คนที่หลับสนิทอย่างผมก็รู้สึกตัวได้ไม่ยากนักสำหรับการนั่งรถไฟที่เมืองจีน ผมตื่นแต่เช้า คงเพราะได้นอนพักตั้งแต่รถไฟออกจากกรุงปักกิ่ง รถไฟผ่านเมืองเป่าโถว เมืองรองในมณฑลส่านซี และเข้าสู่เขตมณฑลกานซู่ เมืองแรกที่ผมเลือกแวะพักจากกลิ่นถุงเท้าคนจีนและอนามัยในห้องน้ำบนรถไฟคือเทียนสุ่ย เมืองโบราณที่มีบันทึกไว้ตั้งแต่สมัยยุคหกราชวงศ์

ย้อนกลับไปยุคสมัยที่การสร้างเรือยังไม่ก้าวหน้าพอที่จะต้านทานกระแสลมและกระแสน้ำ อีกทั้งวิชาการเดินเรือยังไม่ถูกพัฒนาให้มีความแม่นยำ เส้นทางการค้าระหว่างอารยธรรมต่าง  ๆ ที่สำคัญที่สุดบนโลกยุคนั้นก็คือเส้นทางสายไหม ผู้คนมากมายในอดีต อาทิ จักรพรรดิอเล็กซานเดอร์มหาราช มาโคโปโล พระถังซัมจั๋ง เจงกิสข่าน ก็ได้อาศัยสายธารประวัติศาสตร์แห่งนี้เพื่อสานความฝันและอุดมการณ์มาแล้วนับไม่ถ้วน

แม้ถูกลดความสำคัญลงอย่างมากครั้นการเดินทางทางทะเลรุ่งเรืองขึ้น แต่ด้วยอารยธรรมที่ถูกสั่งสมตลอดหลายพันปี ศิลปะและวัฒนธรรมที่ผสมผสานอย่างลงตัวระหว่างตะวันออกและตะวันตกตลอดทั้งเส้นทาง ก็สวยงามและดึงดูดผู้คนรุ่นหลังให้ค้นหาความลับที่ซ่อนไว้ใต้แผ่นฟ้า และผืนทราย

ผมปิดหนังสือเส้นทางสายไหมที่พกมาด้วย เมื่อรถไฟจอดสนิทที่ชานชาลาเทียนสุ่ย เทียนสุ่ยมีซากอารยธรรมโบราณเหลือแต่เพียงเบาบาง ไม่ต่างกับสถานที่อื่น ๆ ในประเทศจีนเนื่องจากเหตุผลหลาย ๆ ประการ หากแต่จะต่างกันที่เทียนซุ่ยไม่ได้ถูกยกยกเป็นมรดกโลก นักท่องเที่ยวจึงค่อนข้างบางตา การดูแลรักษามรดกของมนุษยชาติจึงถูกมองข้ามไปด้วยเหตุผลทางการค้าอย่างน่าเสียดาย

ไม่จีซานในเทียนสุ่ย คงเป็นเหตุผลหลักที่พานักเดินทางแวะมาเมืองนี้ ภูเขาที่ผู้ศรัทธาในพระพุทธศาสนาได้แกะสลักเอาไว้อย่างวิจิตรแห่งหนึ่ง นอกจากเส้นทางสายไหมจะนำพาการค้าและความเจริญทางวัตถุแล้วนั้น ก็ยังเป็นเส้นทางที่นำพาเผยแผ่พระพุทธศาสนาให้รุ่งเรืองในแผ่นดินเอเชียตะวันออก (ติดตามต่อตอน 2)

(ตอนที่ 1), (ตอนที่ 2), (ตอนที่ 3), (ตอนที่ 4), (ตอนที่ 5), (ตอนที่ 6), (ตอนที่ 7), (ตอนที่ 8 ), (ตอนที่ 9)

ภาพไม่จีซาน ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่หลบอยู่ในหุบเขา